วันอาทิตย์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553

การทำสมาธิเคลื่อนที่

การกำหนดรู้หรือมีสติหรือทำสมาธิประเภทสมาธิเคลื่อนที่ ซึ่งไม่ใช่การนั่งหลับตาเบาๆ และเกาะเกี่ยวลมหายใจเข้าออกอย่างที่เข้าใจกันโดยทั่วไป    แต่มีลักษณะเป็นการประยุกต์ใช้ในการทำการใดๆให้สุขและพัฒนาปัญญา ซึ่งก็คือการมีสติหรือทำสมาธิจนเกิดภาวะอารมณ์ตั้งมั่นจนรู้ลมหายใจเข้าออกผ่านรูจมูก และในขณะเดียวกันก็พัฒนาหน้างานหรือสิ่งที่เราทำการอยู่หรือมีลำดับการเกิดห้าสิ่งขึ้นคือ สติ สมาธิ อารมณ์ ลมหายใจ และปัญญา 

ตัวอย่างหนึ่งของการเกิดสมาธิเช่น การฟังเพลง ดูละคร ดูทีวี หรือทำในสิ่งที่ชอบ  จิตจะตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์แห่งการนั้น    ไม่คิดถึงสิ่งอื่นใดซึ่งก็มีลักษณะเดียวกับการทำการใดๆ  ให้มีสติหรือสมาธิจนเกิดอารมณ์ตั้งมั่นในสิ่งที่กำลังทำหรือสัมผัสนั้น และเหตุที่ต้องรู้ลมหายใจเข้าออกเนื่องจากต้องการ  ไม่ให้ร่างกายเหน็ดเหนื่อยซึ่งจุดนี้เรียกว่า การกำหนดการเคลื่อนไหวของร่างกาย ให้เป็นจังหวะสัมพันธ์กับลมหายใจเข้า  และหายใจออก เช่น ออกแรงยกของ บิดผ้า ขุดดิน ถางหญ้า หรือออกแรงกระทำใดๆต่อวัตถุหรือแม้แต่วิ่งออกกำลังกาย       

เมื่อจิตมีอารมณ์แล้ว ต้องใช้ปัญญาซึ่งหมายถึงการสังเกตการเคลื่อนไหวของร่างกายและลักษณะงานที่ทำอยู่นั้นเพื่อหาวิธีการเคลื่อนไหวและวิธีทำงานให้ง่ายที่สุดและใช้เวลาน้อยสุด โดยขณะที่จิตมีอารมณ์ตั้งมั่นในสิ่งที่ทำหรือสัมผัสนั้นจิตจะเป็นสุข หรือกล่าวได้ว่า  การมีสติหรือสมาธิทำให้เราเกิดความสุขขึ้นมาแล้วในทันที เหมือนดังเช่นฟังเพลง ดูละคร ดูทีวี หรือทำในสิ่งที่ชอบ                                                         

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม