เมื่อทำงานหรือออกแรงใดๆให้ทำเป็นจังหวะและให้จังหวะนั้นสัมพันธ์กับลมหายใจเข้าออก จะได้ไม่เหนื่อย และให้ปัญญาพัฒนาการเคลื่อนไหวและหน้างานที่ทำนั้นให้เป็นจังหวะสอดพร้องกัน
อนึ่ง การทำให้จิตตื่นหรือสดโดยตลอด ให้คิดตลอดทุกการกระทำ (ตั้งใจรับรู้องค์ธรรมภายนอก=ปรโตโฆสะ, ทำในใจให้แยบคาย=โยนิโสมนสิการ) ถ้าทำบ่อยๆก็จะลู่เข้าหาวิปัสสนา(รู้เห็นตามความเป็นจริง) อย่างเช่น เมื่อโกรธผู้อื่นให้ท่องว่า เมตตา...(ล่อจิต) ถ้าท่องหลายครั้งความโกรธก็จะดับลงได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น