มีพุทธศาสนสุภาษิตเกี่ยวกับจิตว่า จิตที่ฝึกแล้วนำสุขมาให้, จิตที่คุ้มครองแล้วนำสุขมาให้, ผู้ประพฤติตามอำนาจจิตย่อมลำบาก,คนฉลาดย่อมทำจิตให้ซื่อตรง, พึงรักษาจิตของตนเหมือนคนประคองบาตรที่เต็มด้วยน้ำมัน,ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใดๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้นๆ, สติกำหนดลมหายใจเข้าออกอันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์ทั้งกายและจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว,โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว,โจรกับโจร หรือไพรีกับไพรีพึงทำความพินาศให้แก่กัน ส่วนจิตที่ตั้งไว้ผิดพึงทำเขาให้เสียหายยิ่งกว่านั้น, ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุ่งไม่ดี ฉันใด ราคะย่อมรั่วรดจิตที่ไม่ได้อบรมฉันนั้น และความสิ้นตัณหาย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง
เมื่อสุภาษิตเป็นดังนี้แล้ว
เมื่อสุภาษิตเป็นดังนี้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น